Den Haag kampt al heel lang met overbewoning in drukke stadswijken. Afvaldumpingen, parkeerproblemen, illegale verhuur en burenoverlast zijn al jaren een groot probleem in deze wijken. De gemeente en het Rijk onderkennen deze problemen wel, maar doen niets aan de oorzaak.
De oorzaak is dat Den Haag het af laat weten als het gaat om het goed huisvesten van arbeidsmigranten. Door globalisering, liberalisering van de wereldeconomie en de eenwording van Europa heeft arbeidsmigratie een grote vlucht genomen. Grote delen van onze economie kunnen inmiddels niet meer zonder deze mensen. Ze werken in de kassen, de bouw, in distributiecentra, de horeca, de transportwereld, de haven, de voedselverwerking en veel andere sectoren, waar steeds meer vraag is naar goedkope, tijdelijke arbeidskrachten.
Sinds 2018 wil de gemeente Den Haag niets meer te maken hebben met het huisvesten van arbeidsmigranten. De afspraken met wooncorporaties verdwenen in de prullenbak en locaties voor huisvesting werden gesloten. Tegelijkertijd werd kamerverhuur aan banden gelegd. Het mantra werd dat het Westland het maar moest oplossen, want daar werkten immers al die arbeidsmigranten?
Dit frame is een eigen leven gaan leiden. Natuurlijk, er werken 12.000 arbeidsmigranten in de Westlandse kassen, terwijl er maar 4.500 in het Westland als woonachtig geregistreerd staan, dus Westland moet werk gaan maken van huisvesting. Maar het overgrote deel van de 60.000 Haagse arbeidsmigranten werkt niet in het Westland, maar veelal in de stad zelf.
De gemeente Westland had eind 2021 ruim 1.700 nieuwe bedden voor arbeidsmigranten in ontwikkeling of gerealiseerd. Het nieuwe Westlandse college heeft plannen voor 2.500 bedden. Eerst zien, dan geloven natuurlijk. Maar feit is dat Den Haag alleen maar bedden sluit. Het gevolg van dit harteloze beleid is dat steeds meer arbeidsmigranten in erbarmelijke woonsituaties belanden en dakloos worden. Je baan verliezen heeft direct tot gevolg dat je je huisvesting verliest. Een uitkering krijg je vaak niet en ook bij het Haagse daklozenloket wordt je onterecht als niet-rechthebbend beschouwd en de straat op gestuurd.
Arbeidsmigranten worden door de overheid als tweederangsburgers behandeld. Het gaat veelal om EU-burgers, die wel degelijk rechten hebben en die werk hebben gedaan voor onze economie, maar als wegwerpproducten worden behandeld. Ze zijn inwoners van de Europese Unie, die haar onderdanen een ruimte zonder binnengrenzen garandeert en waar de mensenrechten gerespecteerd zouden worden. Met huisvestingslocaties en goede opvang als het even tegenzit kun je de druk op de reguliere woonvoorraad verminderen en de wijken ontlasten. Dat de stad van recht en vrede het zo laat afweten is onbegrijpelijk.
Peter Bos
Belangenbehartiger Straat Consulaat.
