Om bij dakloosheid niet te dweilen met de kraan open, is een thuis en bestaanszekerheid voor iedereen noodzakelijk. Dat vraagt om een radicale verschuiving in de aanpak van dakloosheid: van het zoeken naar oplossingen achteraf, als mensen al dakloos zijn, naar het voorkomen dat mensen uitgesloten en dakloos raken. Maar hoe doen we dat? Judith Wolf, hoogleraar maatschappelijke zorg aan het Radboudumc, zet de belangrijkste punten op een rij.

1. Gelijke kansen voor iedereen

Om te beginnen: kansen die essentieel zijn voor een stabiel thuis en een goed leven. Denk aan zekere huisvesting, een stabiel en toereikend inkomen, het makkelijker maken van gezond leven, betekenisvolle activiteiten, en positieve, ondersteunende relaties.

Dat betekent het aanpakken van het structurele probleem van maatschappelijke ongelijkheid in Nederland. Hiervoor is in de eerste plaats politieke wil nodig. En inspanningen door Rijk en gemeenten om de bestaanscondities van mensen en hun zelfregie te versterken. Huisvesting heeft hier prioriteit, zoals het faciliteren van meer woningen en woonplekken, het verlagen van eisen aan wonen, het soepeler maken van regels voor onderhuur en woningdelen. Dit alles om het woningtekort tegen te gaan.

Lees het complete artikel op de website van het sociaalweb.nl:

Drie speerpunten in de aanpak van dakloosheid

Lees verder