Nog te vaak zien wij dat mensen die dakloos raken er lang over doen om de opvang te vinden. Mensen zijn niet voorbereid op hun dakloosheid. Tot het laatste moment hopen zij het tij nog te keren. En als het zover is schamen zij zich en durven zij nergens hulp te vragen. Hoe zorgen we er met elkaar voor dat zij weten waar ze moeten zijn? Dat zij niet eet nog veel verder in de problemen raken voordat er hulp geboden kan worden?