Voor ze vier jaar geleden de alcohol vaarwel zei, dronk Jacqueline van Lieshout (46) wekelijks zo’n 21 glazen. Nu helpt de schrijfster van het boek Ontwijnen anderen die ook – tijdelijk of voorgoed – willen stoppen.

Op 21 Juli 2016 nam Jacqueline van Lieshout haar laatste glas wijn. De directe aanleiding om de drank te laten staan, was het hartinfarct van haar man, maar eigenlijk was ze al langer klaar met de wekelijkse katers. Met zich constant futloos voelen. Met de greep die alcohol op haar leven had. “Ik was er constant mee bezig, óók op de dagen dat ik niet dronk”, zegt ze. “Dat wilde ik niet meer. Bovendien: ik werkte als detoxcoach. En dan zelf op vrijdagavond rustig tien glazen achteroverslaan – dat sloeg natuurlijk nergens op.”

Dus stopte ze cold turkey. Dat viel vies tegen. Alcohol zorgde voor rust in haar drukke hoofd, een kater zorgde voor een excuus om even niets te hoeven. Ineens vielen de verdoving en het houvast weg. Bovendien bleek drank onlosmakelijk verbonden met haar sociale leven. Bij elke gelegenheid met vrienden en familie kwam er alcohol op tafel. Niet verwonderlijk dus dat haar omgeving verre van enthousiast reageerde toen ze plotsklaps aankondigde te stoppen. “Zelfs mijn moeder zei: ‘Ik gun je dat glaasje zo’.”

Lees het complete artikel op de website van tijdschrift.nl:

Jacqueline Van Lieshout: ‘Laten We Er Geen Doekjes Om Winden: Alcohol Is Gewoon Een Harddrug’