Een aantal jaren geleden, na een bioscoopbezoek liepen we richting parkeerplaats. In de verte zag ik hem al een groepje mensen aanspreken. Hij werd afgesnauwd, door sommigen genegeerd en het aardigste wat iemand zei was ‘ vieze zwerver ga je van mijn geld zeker drank of shit halen, pleur lekker op joh’. Hij werd uitgelachen, maar dat deerde hem niet. Het was koud, ik wilde snel de auto in en hoopte eerlijk dat hij niet naar ons toe zou lopen. Jawel, hij liep met zijn hand naar voren op ons af. Deze man was aan het bedelen.

Het zou makkelijker geweest zijn om hem af te schudden en gewoon ‘nee sorry, ik heb geen kleingeld’ te zeggen en door te lopen, was het niet dat die man ook een hondje achter zich aan had hobbelen. Verrassend genoeg vroeg hij ook geen geld, hij vroeg of we wat eten voor hem en zijn hondje konden kopen. Hij vertelde dat hij dakloos was. De winkels waren al dicht, hoe dan? ? Het hondje bleef trouw naast zijn arme baasje staan en keek omhoog naar ons.

Lees het complete verhaal op de website van Vlaardingen24:

Column: Er zijn toch geen daklozen in Nederland?