Eén keer trek je de conclusie, woonrecht is een illusie! Woonrecht is een droom, een pakketje schroot, met een dun laagje chroom. Mijn naam is Joy Falkena. Ik werk bij het Straat Consulaat en ik strijd samen met de daklozen in onze stad voor een woonplek voor iedereen.

Een plek waar vanuit mensen een leven op kunnen bouwen. Nu moeten mensen dit doen in de opvang, buiten op straat, in een tentje of slaapzak, waar ze opgejaagd worden omdat ze straatbeeld verpesten. Vandaag staan we op het Koekamp, de plek waar mensen regelmatig noodgedwongen de nacht doorbrengen en regelmatig in stromende regen staan te wachten op een kopje soep of een maaltijd die uitgedeeld word. Dit is het ultieme gevolg van een tekort aan betaalbare woningen!

Afgelopen 10 jaar is het aantal Daklozen in Nederland verdubbeld en het aantal dakloze jongeren verdrievoudigd. En dat is niet zo gek, in de afgelopen 10 jaar is er veel te weinig geïnvesteerd in betaalbare huisvesting voor mensen met een lager inkomen. De wachtlijst voor een sociale huurwoning in Den Haag is ruim 7 jaar. Ruim 7 jaar! Als je besluit een woning te delen, dan gaan we je korten op je uitkering en korten op je toeslagen. Waarom? We hebben te weinig betaalbare woningen. Het is een fantastische oplossing om een woning te delen! Dit stimuleren! Maar als de sociale huur is dicht geslibd, gezamenlijk een woning huren geen optie is, dan kijken we wel even in de vrije sector.
Nou……

De prijzen in de vrije sector reizen de pan uit, niet dat deze mensen daarvoor in aanmerking komen, zij hebben geen buffer achter de hand, verdienen niet 3 keer de huur en hebben niemand die garant kan staan voor de huur. Mensen verblijven daarom jaren in een uitzichtloze situatie in de noodopvang of buiten op straat. Voor deze mensen is het wachten! Wachten zonder uitzicht op een veilige woonplek. Dit is ultieme gevolg van een tekort aan betaalbare woningen!

Naast mij staat Vaish, die dit verhaal vanuit haar eigen ervaring kan vertellen! Mag ik een applaus voor haar lef om hier te staan, meestal vertellen we iets voor een zaaltje met 40 mensen!

Hallo Allemaal, Mijn naam is Vaishnawi.

Ik heb 13 jaar lang bij jeugdzorg gewoond, op 14 verschillende plekken. Toen ik 18 jaar werd, hield jeugdzorg op en moest ik op eigen benen staan. Ik moest zelfstandig wonen. Omdat er geen betaalbare kamers waren stond ik op straat.
En dan ben je 19 jaar en dakloos. En ben je afhankelijk van iedereen die een slaapplaats te bieden heeft.

• Ik had geen adres
• Ik had geen inkomen
• Ik had geen ID kaart

Toen ik 18 jaar werd was er voor mij geen woning of kamer , waar ik kon wonen, ontwikkelen, een studie volgen. Kortom: een plek waar vanuit ik mee kon doen, net als andere jongeren van mijn leeftijd.

Nu ben ik 26 jaar en heb ik 8 jaar doorgebracht in onzekerheid en in woonvoorzieningen van het Leger des Heils. Sinds 1 week heb ik een plek voor mijzelf, maar ook hier moet ik een keer weg.

Ik ben Vaish en ik strijd voor een woning voor iedereen!

– Ik wil dat alle jongeren uit de jeugdzorg een veilige plek krijgen om te wonen
– Ik wil dat we gebruik maken van leegstaande panden, weg met de regels die dit moeilijk maken
– De wachtlijst voor een sociale huurwoning moet korter, Nee! de wachtlijst moet weg!
– Stimuleer om een woning te delen en schaf de regels die dit bestraffen af!

Mag ik een applaus voor Vaish, die dit onrecht heeft omgezet in een strijd. Laten we gezamenlijk samen een vuist maken voor een eerlijke kans op woning voor iedereen.

Wonen is recht, geen gunst! Wonen is voor iedereen!