Het college deelt de constatering dat zaken beter kunnen en dat is fijn, want dan kunnen we het daarover hebben. Zo bespraken we eergisteren al zaken met de wethouder en spraken we af om dat in de toekomst vaker te doen. Deze toenadering doet ons goed. Het is goed voor bestuurders om echt te luisteren hoe het is om dakloos te zijn en tegen systeemmuren aan te lopen.

Er ligt nu een onderzoek. En volgende week volgen nog meer onderzoeksresultaten, van Coline van Everdingen, naar de samenstelling van de populatie in de MO. Een interessant rapport is ook “Weten is nog geen doen, een realistisch perspectief op redzaamheid” van de WRR (De Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid). Dakloosheid neemt toe en de problemen van de mensen in de opvang zijn groter dan ooit. Er moet wat gebeuren en het Rekenkamerrapport geeft goede handvatten!

  1. Weten wat de hulpvraag is en afstemming tussen partijen; daar kan toch niemand tegen zijn. Door problemen op verschillende leefgebieden en gebrek aan hulp en afstemming, zien we dat mensen steeds verder van huis raken, wanhopig, apathisch of heel boos worden. Daardoor, en doordat de overheid systematisch te veel vraagt van mensen.
  2. NO doelgroep specifiek. Kleinere NO-voorzieningen verspreid door de stad; met voldoende plekken. Negen jaar geleden met DHOD (Den Haag Onder Dak) konden we het ook. Als we maar willen! Het is de enige weg naar een inclusieve maatschappij. Stuur mensen niet voor 8 uur ’s morgens naar buiten, ook in het weekend. Daar herstelt niemand van, maar worden mensen hartstikke moe en ziek van. Laat deze instellingen vervolgens meer doen voor de buurten, laat ze creatief zijn en geef ze daarvoor ook de ruimte!
  3. Bekostiging: zo inrichten dat de instellingen meer kwaliteit gaan leveren en mensen wat te kiezen hebben. Meer geld om bekwaam personeel in te zetten. Beveiligers eruit en goed personeel erin zou al zoveel schelen. Van beheersing, achterdocht en paternalisme naar echte zorg en ondersteuning. Naar investeren aan de voorkant, zodat onnodige kosten later – en leed – worden bespaard. Win – win.
  4. Gemeente wil de regie van het CCP (Centraal Coördinatiepunt) niet uitbreiden en het CCP onder de gemeente laten vallen. Deze begrijp ik niet. Wil de gemeente er dan niet achter komen hoe het de mensen vergaat en voor welk probleem is CCP onder de gemeente een oplossing?
  5. Dan samen met ketenpartners regie op uitstroom en alternatieven voor het gebrek aan sociale huurwoningen. Onbegrijpelijk voor de mensen dat beleidsmakers hier naar elkaar lopen te wijzen terwijl het om een probleem gaat wat door bestuurders, corporaties en banken, over de ruggen van deze mensen is ontstaan. Er komen te weinig woningen terwijl mensen moeten wonen. Desnoods prefab, containerwoningen, antikraak uitbreiden, tentenkamp, makkelijker maken om met een groep te wonen, makkelijker maken om iemand in huis te nemen, door bijv. de kostendelersnorm af te schaffen! Besturen schept verantwoordelijkheid; er is hier echt iets goed te maken.
  6. Te weinig regie zegt de Rekenkamer, te weinig bruikbare informatie. Maar is dat zo? Het wordt buiten steeds grimmiger en kouder en we weten dat dakloosheid en armoede toenemen en recidive hoog is. Als er nog meer cijfers zijn, worden er dan andere beslissingen genomen? Het klinkt een beetje als nog meer mensen aan de slag in de daklozenindustrie, terwijl de daklozen steeds slechter af zijn.
  7. Tot slot: de doorstroom uit de NO stagneert omdat volwassen mensen niet met een paar tientjes zakgeld per week willen leven. Wie hier in deze ruimte wil dat wel dan? Dakloos zijn is duur zegt de gemeente, daar is de hoogte van de daklozenuitkering op afgestemd. En dat is ook zo! Mensen zijn hele dag buiten en moeten zelfs betalen om naar het toilet te kunnen. Veel mensen lossen bovendien schulden af en worden verplicht om te reserveren voor het moment dat ze een woning krijgen. Daar mag niet gekort worden. Zorg dat de financiële positie van mensen in de doorstroom beter wordt en dit doorstroomprobleem is getackeld.

De uitkomst van het rapport is zorgelijk. En de reactie vanuit de systeem wereld is verdedigend, ontwijkend en situatie bestendigend. Wij hadden al een goed gesprek met deze wethouder, maar hij kan het ook niet alleen en ik hoop van harte op een debat waaruit zorg spreekt voor de mensen achter de cijfers, geen politieke loopgraven, maar praktische afspraken die snel tot betere situaties leiden en ik wens wethouders en raadsleden daarbij veel succes!

Elly Burgering
Straat Consulaat – 31-1-2018