Sluiting winteropvang roept gemengde gevoelens op
Elk jaar staan we met gemengde gevoelens stil bij de sluiting van de permanente winteropvang (PWO). Enerzijds is het goed dat deze opvang er überhaupt is. Dankzij de inzet van onder andere het Leger des Heils, het Straatteam, het Daklozenloket, de GGD, en vele anderen, zijn er ook dit jaar – ondanks de druk op het systeem en lange wachtlijsten –oplossingen gevonden voor mensen in uiterst kwetsbare situaties. Daar willen we iedereen die zich hier vol toewijding voor heeft ingezet hartelijk voor bedanken.
Ook Straat Consulaat draaide wekelijks spreekuren op de PWO en organiseerde verbetertafels waar dakloze mensen suggesties deden om praktische zaken in de opvang te verbeteren. Mede dankzij die inbreng – en de bereidheid van partners om te luisteren – zijn zaken aangepast en is de overlast in en rond de opvang merkbaar afgenomen.
Tegelijkertijd blijft het wringen. De winterkouderegeling zat dit jaar voller dan ooit, er was een lange wachtlijst voor de PWO, en ook de reguliere opvanglocaties raken steeds voller. Het wijst op een systeem dat vastloopt.
Dakloosheid wordt gemanaged, niet opgelost. Terwijl we wéten wat werkt: betaalbare woonruimte en tijdige ondersteuning om dakloosheid te voorkomen.
Zolang structurele oplossingen uitblijven, blijft de sluiting van de PWO voor een deel van de mensen weer het begin van een nieuwe periode van onzekerheid en overleven op straat. Dat is schrijnend en onacceptabel. Voor nu sluiten we de PWO met dankbaarheid voor wat bereikt is, maar met groeiende zorg over wat er ontbreekt.
En dus blijven wij – samen met onze partners én de mensen om wie het gaat – strijden voor een systeem dat werkt: met wonen als mensenrecht en dakloosheid als oplosbaar probleem.
