Het aantal daklozen neemt toe. Vooral jongvolwassenen maar ook migranten belanden op straat. Aan een bed in de daklozenopvang zijn strenge voorwaarden verbonden. Kom je niet uit de regio of ben je in principe zelfredzaam, dan heb je geen recht op een opvangplek. Terwijl de toeloop stijgt, stokt het systeem.

Dakloosheid in Europa moet voor 2030 beëindigd zijn. Daaraan heeft Nederland zich in 2021, samen met 27 andere Europese lidstaten, gecommitteerd door de Verklaring van Lissabon te ondertekenen. Die stelt dat niemand buiten zou moeten slapen door een gebrek aan goede opvang. Ondertussen zijn we verder weg van huis dan ooit, want het aantal daklozen neemt in heel Europa toe.

Het sociale vangnet kent vele gaten

“Er is niet veel voor nodig om door de mazen van het sociale vangnet te vallen en op straat te belanden”, zegt Lia van Doorn, lector Innovatieve Maatschappelijke Dienstverlening aan de Hogeschool Utrecht. Zij doet onderzoek naar het wonen en welzijn van mensen die op straat terecht zijn gekomen en ex-dak- en thuislozen die net weer een woning hebben gevonden. Als een jongere niet meer bij zijn ouders kan wonen en geen vast inkomen heeft, kan het al zover zijn. Een jongere op straat wil zo snel mogelijk weer onderdak vinden, maar als starter huisvesting bemachtigen in deze woningmarkt is heel moeilijk.

Lees het complete artikel op de website van Pointer:

Wie heeft er recht op opvang?