Verslaafd en ongewassen op een bankje in het park; een stereotype dakloze is makkelijk uit te tekenen. Maar heel vaak klopt dat beeld niet. Dakloos zijn, zie je niet. In deze serie komen jonge ervaringsdeskundigen zelf aan het woord. Deel 1: Chanel Huizing.
“Ja, ik zie de humor er wel van in. Het is zo lekker ironisch, hoe ik me mijn hele leven verzette tegen het idee dakloos te raken… Een selffulfilling prophecy noemen ze dat. Als ik dakloos ben, als ik op straat leef en ik heb helemaal niks meer, dan maak ik er een eind aan. Om een of andere reden dacht ik dat altijd. Maar ja, dat is nogal een beslissing.” Chanel (26) woont sinds april in de kortdurende opvang voor jongeren van de Kessler Stichting. Met een cappuccino binnen handbereik vertelt ze haar verhaal. Ze is verbazingwekkend positief.
Lees het complete artikel via de onderstaande link:
‘Onzichtbaar dakloos’ met Chanel Huizing: ‘Mijn grootste angst is uitgekomen’
Foto: Eveline van Egdom
