Kranten en sociale media berichtten dat de transformatie is mislukt en dat gemeentelijke uitgaven oplopen, met name op het gebied van jeugdzorg. Tegelijk vallen in de berichtgeving ook de schrijnende ervaringen van ouders en kinderen op met jeugdhulp. Kan het ook beter én goedkoper? Gezondheidswetenschapper Geert van der Velde meent van wel.
Het mag duidelijk zijn dat de inhoudelijke en financiële beleidsdoelen in de jeugdzorg na vier jaar transformatie niet zijn behaald en dat een begin van verandering ook nog niet merkbaar is. De problemen zijn vergelijkbaar met die in 2009.4,5 Die waren vervolgens de aanleiding voor invoering van de huidige Jeugdwet (2015). Inmiddels zijn de kosten van jeugdhulp verdrievoudigd van ruim 900 miljoen in 2006 tot ruim 2,8 miljard in 2017.6
De kostentoename – zowel onder de vorige wet (2005) als de huidige wet (2015) – is niet te verklaren vanuit kindproblematiek: de Nederlandse jeugd functioneert niet problematischer dan jeugd in vergelijkbare landen.9 Dat maakt dat de oorzaak van de gesignaleerde problemen elders gezocht moet worden en dus ook de manieren om het beter en goedkoper te doen. Welke elementen spelen daarin een rol?
Lees het complete artikel op de website van sociale vraagstukken:
